Na haar opleiding als autonoom beeldend kunstenaar aan de kunstacademie in Tilburg (1987-1991), vestigt Marijk Renia zich in Dordrecht. Zij werkt en woont in Nationaal Park de Nieuwe Dordtse Biesbosch.

Er ontstaan vele sculpturen en installaties in brons en steen, waaronder het zeer harde Scandinavische graniet dat zij in een Zweedse granietwerkplaats leert bewerken. Gaandeweg worden Water en Waterleven, in welke verschijningsvorm dan ook, haar meest belangrijke thema’s.

Wanneer Marijk in 2012 in aanraking komt met verschillende glasbewerkingstechnieken, wordt zij zo geraakt door de vele mogelijkheden van het werken met glas, dat zij zich hier volledig in verdiepen wil. Haar voormalige beeldhouwatelier richt zij radicaal in als glasatelier.

De vele mogelijkheden van het hoogwaardige Bullseye glas waarmee werkt, prikkelen haar tot onderzoek en studies en inspireren haar. Dit leidt tot verrassende objecten in een geheel eigen vormtaal, die refereert aan denkbeeldige levensvormen.